do Heleny. Centaur radzi mu, by próbował się wyleczyć. Zabiera go do Manto, córki greckiego boga sztuki lekarskiej Asklepiosa (tu Goethe zmienił mit, ponieważ Manto była córką ślepego wieszcza Tejrezjasza). Manto zabiera Fausta do królestwa Persefony, czyli do podziemi, gdzie przebywają zmarli.
Źródła Peneja
Mefistofeles zapoznaje się z różnymi mitycznymi stworami, ale nie czuje się w ich towarzystwie najlepiej. Próbuje uciec od natrętów, ale cały czas pojawiają się nowi, twierdząc, że są jego antycznymi kuzynami. Mefistofeles stwierdza, że tak szkaradnych potworów nawet piekło by nie zniosło.
Wybrzeża Morza Egejskiego
Homunculus pragnie przybrać pełną, cielesną postać, bo dotychczas był tylko duchem zamkniętym w szklanej bani. Słucha więc filozofów greckich i wybiera Talesa, jako tego, który ma mu wskazać drogę do pełnego urzeczywistnienia się. Tales zabiera go na brzeg morza. Tam rozmawiają z mitycznymi postaciami morskimi. W końcu Proteusz zgadza się pomóc Homunculusowi. Proponuje mu, żeby zamieszkał w oceanie. Kiedy przybywa Galatea (tutaj to imię przypisywane jest bogini Afrodycie), Homunculus zaczyna się przemieniać.
AKT III
Przed pałacem Menelaja w Sparcie Helena opowiada, że jej mąż Menelaj kazał przygotować ołtarz dla złożenia ofiary bogom, jednak nie wymienił zwierzęcia, które w tym celu ma być zabite. Przebrany za Forkiadę Mefistofeles (Forkiady – trzy żeńskie mitologiczne potwory mające razem tylko jedno wspólne oko i jednego wspólnego zęba) mówi Helenie, że to ona będzie ofiarą. Proponuje jednak, by Helena wraz ze swoimi służkami udała się po pomoc do człowieka, który ma wielki zamek i obroni ją przed mężem. Helena waha się, jednak ostatecznie przyjmuje propozycję. W zamku wita ją Faust. Po wygranej bitwie z Menelajem, Faustowi i Helenie rodzi się syn Euforion
Źródła Peneja
Mefistofeles zapoznaje się z różnymi mitycznymi stworami, ale nie czuje się w ich towarzystwie najlepiej. Próbuje uciec od natrętów, ale cały czas pojawiają się nowi, twierdząc, że są jego antycznymi kuzynami. Mefistofeles stwierdza, że tak szkaradnych potworów nawet piekło by nie zniosło.
Wybrzeża Morza Egejskiego
Homunculus pragnie przybrać pełną, cielesną postać, bo dotychczas był tylko duchem zamkniętym w szklanej bani. Słucha więc filozofów greckich i wybiera Talesa, jako tego, który ma mu wskazać drogę do pełnego urzeczywistnienia się. Tales zabiera go na brzeg morza. Tam rozmawiają z mitycznymi postaciami morskimi. W końcu Proteusz zgadza się pomóc Homunculusowi. Proponuje mu, żeby zamieszkał w oceanie. Kiedy przybywa Galatea (tutaj to imię przypisywane jest bogini Afrodycie), Homunculus zaczyna się przemieniać.
AKT III
Przed pałacem Menelaja w Sparcie Helena opowiada, że jej mąż Menelaj kazał przygotować ołtarz dla złożenia ofiary bogom, jednak nie wymienił zwierzęcia, które w tym celu ma być zabite. Przebrany za Forkiadę Mefistofeles (Forkiady – trzy żeńskie mitologiczne potwory mające razem tylko jedno wspólne oko i jednego wspólnego zęba) mówi Helenie, że to ona będzie ofiarą. Proponuje jednak, by Helena wraz ze swoimi służkami udała się po pomoc do człowieka, który ma wielki zamek i obroni ją przed mężem. Helena waha się, jednak ostatecznie przyjmuje propozycję. W zamku wita ją Faust. Po wygranej bitwie z Menelajem, Faustowi i Helenie rodzi się syn Euforion
