od Mefistofelesa obiecanych Heleny i Parysa. Diabeł tłumaczy, że Faust niedługo będzie gotów. Potem udziela czarnoksięskich rad, które mają leczyć różne dolegliwości.
Sala rycerska blado oświetlona
Faust przybywa z trójnogiem. Cały dwór zebrał się, by oglądać widowisko. Najpierw ukazuje się Parys, potem Helena. Wszyscy zachwycają się ich pięknem. Faust od pierwszego wejrzenia zakochuje się w Helenie. Postanawia, że dziewczyna będzie należała do niego. Próbuje ją oderwać od kochanka. Wtedy następuje wybuch, a Mefistofeles wynosi zemdlonego Fausta na swoich barkach.
AKT II
Wysoko sklepiony, ciasny, gotycki pokój (dawna pracownia Fausta)
Faust śpi w swoim starym łóżku, w tym czasie Mefistofeles rozmawia z jego byłymi studentami. Okazuje się, że dawny sługa Fausta, Wagner, jest teraz wielkim uczonym. Jeden ze studentów wyśmiewa się ze starych uczonych, twierdząc, że pokonał wszystkie przesądy, w które wierzyli.
Laboratorium
Wagner miesza różne składniki w bani. Kiedy do laboratorium przychodzi Mefistofeles, Wagner tłumaczy mu, że chce stworzyć człowieka. Rzeczywiście po chwili w bani pojawia się Homunculus (łac. człowieczek). Homunculus przygląda się śpiącemu Faustowi. Twierdzi, że trzeba go wyleczyć, zabierając na noc Walpurgi. Proponuje Mefistofelesowi, że zabierze go do Grecji i tesalskich wiedźm, gdzie Faust będzie mógł dojść do siebie.
Klasyczna Noc Walpurgi
Homunculus, Mefistofeles i nieprzytomny Faust docierają do miejsca, gdzie zbierają się różne postaci mitologiczne. Gdy Faust zostaje postawiony na nogi, odzyskuje przytomność.
Źródła Peneja (Penej – grecka rzeka)
Mefistofeles rozmawia z Gryfami i Sfinksem. Pojawia się Faust i pyta Sfinska, czy nie widział gdzieś Heleny. Sfinks radzi mu odnaleźć Chirona (centaura).
W dole Peneja
Faust odnajduje Chirona i opowiada mu o swojej miłości
Sala rycerska blado oświetlona
Faust przybywa z trójnogiem. Cały dwór zebrał się, by oglądać widowisko. Najpierw ukazuje się Parys, potem Helena. Wszyscy zachwycają się ich pięknem. Faust od pierwszego wejrzenia zakochuje się w Helenie. Postanawia, że dziewczyna będzie należała do niego. Próbuje ją oderwać od kochanka. Wtedy następuje wybuch, a Mefistofeles wynosi zemdlonego Fausta na swoich barkach.
AKT II
Wysoko sklepiony, ciasny, gotycki pokój (dawna pracownia Fausta)
Faust śpi w swoim starym łóżku, w tym czasie Mefistofeles rozmawia z jego byłymi studentami. Okazuje się, że dawny sługa Fausta, Wagner, jest teraz wielkim uczonym. Jeden ze studentów wyśmiewa się ze starych uczonych, twierdząc, że pokonał wszystkie przesądy, w które wierzyli.
Laboratorium
Wagner miesza różne składniki w bani. Kiedy do laboratorium przychodzi Mefistofeles, Wagner tłumaczy mu, że chce stworzyć człowieka. Rzeczywiście po chwili w bani pojawia się Homunculus (łac. człowieczek). Homunculus przygląda się śpiącemu Faustowi. Twierdzi, że trzeba go wyleczyć, zabierając na noc Walpurgi. Proponuje Mefistofelesowi, że zabierze go do Grecji i tesalskich wiedźm, gdzie Faust będzie mógł dojść do siebie.
Klasyczna Noc Walpurgi
Homunculus, Mefistofeles i nieprzytomny Faust docierają do miejsca, gdzie zbierają się różne postaci mitologiczne. Gdy Faust zostaje postawiony na nogi, odzyskuje przytomność.
Źródła Peneja (Penej – grecka rzeka)
Mefistofeles rozmawia z Gryfami i Sfinksem. Pojawia się Faust i pyta Sfinska, czy nie widział gdzieś Heleny. Sfinks radzi mu odnaleźć Chirona (centaura).
W dole Peneja
Faust odnajduje Chirona i opowiada mu o swojej miłości
